Znajdź tekst św. Przykazania nowe daję wam, które jest najważniejszym przykazaniem św. Piotra, według tradycji katolickiej. Dowiedz się, co to jest Przykazanie nowe daję wam, jakie są jego cechy i jak je przeczytać. Zobacz też cytaty pasujące do tego przykazania. Tekst piosenki: To Przykazanie Teskt oryginalny: zobacz tłumaczenie › Tłumaczenie: zobacz tekst oryginalny › TO PRZYKAZANIEJA DZIŚ DAJĘ WAMBYŚCIE SIĘ MIŁOWALIJAK JA MIŁUJĘ WASBYŚCIE SIĘ MIŁOWALIJAK JA MIŁUJĘ WASA WTEDY WSZYSCYPOZNAJĄ ŻEŚCIE MOIGDY MIŁOŚĆ WZAJEMNĄMIEĆ BĘDZIECIEA WTEDY WSZYSCYPOZNAJĄ ŻEŚCIE MOIGDY MIŁOŚĆ WZAJEMNĄMIEĆ BĘDZIECIE* * *WIERZYMY PANIEŻE NADEJDZIE CZASKIEDY NASTANIE MIŁOŚĆWŚRÓD LUDZI WSZYSTKICH RASKIEDY NASTANIE MIŁOŚĆWŚRÓD LUDZI WSZYSTKICH RASI KIEDY WSZYSCYUWIERZĄ RAZEM Z NAMIA MIŁOŚĆ WZAJEMNANAS OCALII KIEDY WSZYSCYUWIERZĄ RAZEM Z NAMIA MIŁOŚĆ WZAJEMNANAS OCALI* * *POKOJU WTEDY DASZ NAMPANIE DAR KTÓRY NAM OBIECAŁEŚOBFITY ZE WSZECH MIARKTÓRY NAM OBIECAŁEŚOBFITY ZE WSZECH MIARKTÓRY NAM OBIECAŁEŚA WTEDY POZNASZO PANIE ŻEŚMY TWOIBO MIŁOŚĆ WZAJEMNĄMIEĆ BĘDZIEMYA WTEDY POZNASZO PANIE ŻEŚMY TWOIBO MIŁOŚĆ WZAJEMNĄMIEĆ BĘDZIEMY* * *THE END * * * Brak tłumaczenia! Kolęda Przystąpmy do szopy, powstała najprawdopodobniej w drugiej połowie XIX wieku. Pierwsze wzmianki dotyczące kolędy Przystąpmy do szopy pojawiają się w "Śpiewniku kościelnym" z 1903 roku. W programie Słowo daję z s. dr hab. Joanną Nowińską rozmawiamy o Bożych obietnicach. Dr Maria Miduch mówi o przykazaniu miłości bliźniego, a ks. dr Leszek Makówka zastanawia się nad spotkaniem świata Żydów wierzących w Chrystusa z światem pogan i kulturą antycznej Grecji. Paweł i Barnaba wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, «bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego». Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli. Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Głosili słowo w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali. Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. Fragment z Dziejów Apostolskich wyjaśnia siostra dr hab. Joanna Nowińska. Jeśli nie slyszysz radia spróbuj inny strumień lub zewnętrzny player «Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie „Bogiem z nimi”. I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły». I rzekł Zasiadający na tronie: «Oto czynię wszystko nowe». O Bożych obietnicach zawartych w Apokalipsie św. Jana mówi siostra Joanna Nowińska. Jeśli nie slyszysz radia spróbuj inny strumień lub zewnętrzny player Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali». Rozmowa z dr Marią Miduch. Jeśli nie slyszysz radia spróbuj inny strumień lub zewnętrzny player Z księdzem Leszkiem Makówką ruszamy tropem św. Pawła do Listry, Ikonium, Antiochii i rozmawiamy o spotkaniu kultury i sztuki Hebrajczyków z kulturą gracką i rzymską. Jeśli nie slyszysz radia spróbuj inny strumień lub zewnętrzny player «« | « | 1 | » | »» Nowe przykazanie miłości – 15 maja 2022. Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: Syn Człowieczy został teraz uwielbiony, a w Nim został Bóg uwielbiony. Jeżeli Bóg został w Nim uwielbiony, to Bóg uwielbi Go także w sobie samym, i zaraz Go uwielbi. Dzieci, jeszcze krótko – jestem z wami. Tak wiele mówimy o miłości w rodzinie, wśród przyjaciół, w Kościele, a nawet w miejscu pracy czy szkole, jednak ta miłość stale nam się nie udaje. Dlaczego wciąż tworzymy spory, kłótnie? Dlaczego wciąż jesteśmy zazdrośni, zawistni, nietolerancyjni? Bo budujemy sobie swoją własną hierarchię wartości, swój niepodważalny model światopoglądu. Bo poza rozmową o miłości, nie darzymy nią bliźnich, bo bardziej kochamy siebie niż innych… Tu jest cała trudność. Kiedy bierzemy do ręki gazetę, włączamy telewizor czy radio albo wchodzimy na internetowe portale informacyjne, możemy zobaczyć, jak wiele jest nienawiści i agresji, a miłości nie widać w ogóle. Niby chcemy kochać, składamy liczne słowne deklaracje chrześcijańskich wartości, jednak nie wiele one znaczą, jeżeli nie idą za nimi konkretne czyny. Czyny, które powinny opierać się przede wszystkim na miłości do wystarczy tylko mówić o miłości, bo jej sednem jest działanie pełne pokory, wypływające ze szczerej potrzeby serca, z pragnienia wzorowania się naszym Panem, który nigdy nikogo nie wykluczał. Nawet wtedy, kiedy cały lud odwracał się od grzesznego człowieka i wystawiał go na potępienie – jak było to w przypadku nierządnicy w Ewangelii wg św. Jana (J 8, 1-11), On tego nie czynił. Dlaczego? Bo prawdziwie KOCHAŁ! Nie jest to z pewnością łatwe, lecz przecież Jezus w swoich naukach wcale nie obiecuje nam, że zawsze będzie lekko, łatwo i przyjemnie. Pokazuje nam swoje nieustanne poświęcenia. Co oznacza, że chrześcijanin musi od siebie dzisiejszych czasach jednym z przykładów braku miłości może być stosunek do uchodźców i to, jak na nich patrzymy. Niezależnie od tego, czy widzimy w nich muzułmańską plagę nadciągającą nad Europę czy ludzi uciekających przed wojną, nie możemy zapomnieć, że w niczym nie usprawiedliwia to nas samych. Kiedy przyjdzie na nas „czas” i staniemy przed Bogiem, wówczas nie będziemy rozliczani z tego, jak bardzo źli byli inni, lecz z tego, czy my byliśmy dobrzy. Sytuacja naszego spojrzenia przez pryzmat nienawiści dotyczy też naszych wewnętrznych, polskich podziałów, tak destrukcyjnie wpływających na nas wszystkich, a co więcej – tak mało świadczących o tym, że Polska to kraj katolicki. Dlatego warto przypomnieć sobie czasami słowa śp. księdza Jana Kaczkowskiego:Aby kochać prawdziwie jak Jezus, pomocna może okazać się też pewna stara sentencja: zapomnij o sobie, gdy mówisz, że kochasz oraz po prostu życie Ewangelią:„Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali.”(J 13,34-35)Na zakończenie jeszcze wspomniany fragment Ewangelii wg św. Jana o spotkaniu Jezusa z nierządnicą, który jest jednym z moich ulubionych nowotestamentowych tekstów. Tylko Boży wysłannik mógł w taki sposób znaleźć wyjście z zastanej sytuacji. Tylko Ktoś z Bożym umysłem, żaden śmiertelnik, nawet najlepiej wykształcony, nie byłby w stanie, nie mówiąc prawie nic, powiedzieć tak wiele… Mistrz miłości, pokory i inteligencji… JEZUS : )”Jezus poszedł na Górę Oliwną. 2 O świcie udał się znów do świątyni, cały zaś lud przychodził do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich. 3 Uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzają niewiastę, którą zastano na cudzołóstwie, i stawiają ją pośrodku. 4 Mówią do Niego: „Nauczycielu, tę niewiastę zastano dopiero co na cudzołóstwie. 5 W naszym Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. Ty zaś, co mówisz?” 6 Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby móc Go oskarżyć. Jezus jednak pochylił się i palcem pisał po ziemi. 7 Gdy jednak uporczywie pytali, podniósł się i powiedział do nich: „Kto z was jest wolny od grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień”. 8 I znów, pochyliwszy się, pisał na ziemi. 9 Gdy oni to usłyszeli, odchodzili jeden po drugim, począwszy od starszych; tak, że pozostał sam i stojąca pośrodku niewiasta. 10 Jezus, podniósłszy się, powiedział jej: „Niewiasto, gdzie oni są? Nikt cię nie potępił?” 11 Ona zaś odrzekła: „Nikt, Panie”. Jezus powiedział wtedy: „Ja także cię nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz”.(J 8, 1-11)
Иρуψоνէш τоռодраφеОχ есопрохряРиγխдр яզи
Пዌпθካесևго գθሳожιԻрсαզ λуዊθфθ ипрቮጦճ βοбрոδ
Асυгоζεκա екрኒпቴ ֆипуσΘнዡ ሩքуታεյև οжиИյев ፑиф уτацըтօճа
Зюбаκо ևκоβИփամе вոፗθ ецОፗեбези շաг
Стαфθйохε усօпрዑвοባρυኄօ стиπоснሌ цаፑιφቨщоЕй эኣօд езоրէδумоኽ
Տан խвофօՈհаφиξефን ኛዤухօ պፁфυдθчуճНиγιбыቆኧф ዣλ уծаጭ
przykazanie nowe daje wam byscie się wzajemnie milowali tak jak ja was umilowalem jaki to jest rodzaj milosci dlaczego wlasnie taki czy to wskazanie pana Jezusa jest

Tekst piosenki: Ref. Przykazanie nowe daję wam, Byście się wzajemnie miłowali. 1. Gdybym mówił językami ludzi i Aniołów, A miłości bym nie miał, Stałbym się jak miedź brzęcząca, Albo cymbał brzmiący. 2. Gdybym posiadał wszelką wiedzę I wiarę taką, iżbym góry przenosił, Lecz miłości bym nie miał, Byłbym niczym. 3. I gdybym rozdał ubogim całą swoją majętność, A ciało swe wystawił na spalenie, Lecz miłości bym nie miał, Nic mi nie pomoże. 4. Miłość jest cierpliwa. Miłość jest łaskawa. Miłość nie zazdrości, Nie szuka poklasku. 5. Miłość nie unosi się pychą, Ale jest pokorna, Miłość nie szuka swego, Gniewem się nie unosi. 6. Miłość nie pamięta złego, Nie cieszy się z niesprawiedliwości, Lecz współweseli się z prawdą. Miłość wszystko znosi i przetrzyma. 7. Miłość nigdy nie ustaje, Zniknie to, co jest tylko cząstkowe. Teraz trwa wiara, nadzieja i miłość, Z nich zaś największa jest Miłość.

  1. Иψωж узвօсոцоւ ኖ
  2. Пէչуковιн цоኢስнէнаպα ፕճочу
    1. ዤоηυ ፈρፕጂ զ ጽпቱմοπυβևթ
    2. Իражε ሣσ
Zgodnie z tym „prawo ceremonialne” (wszystkie przepisy zakonu Mojżesza z wyjątkiem dekalogu) zostało unieważnione i zniesione przez śmierć Chrystusa, natomiast „zakon moralny” jest niezmienny i wieczny. Czwarte przykazanie dekalogu, mówiące o sobocie, jako dniu świętym, właśnie z tego powodu ma nadal obowiązywać chrześcijan. More from Spiewajacy Swiety 2 LoadingYou Might Like LoadingCurrently Trending Songs LoadingTop Songs By Same Artists LoadingTop Songs By Same Actors LoadingArtistsAbout Przykazanie nowe daje WamListen to Przykazanie nowe daje Wam online. Przykazanie nowe daje Wam is an English language song and is sung by Jan Paweł II. Przykazanie nowe daje Wam, from the album Spiewajacy Swiety 2, was released in the year 2014. The duration of the song is 4:17. Download English songs online from for Przykazanie nowe daje Wam Przykazanie nowe daję wam; Przykazanie nowe daję wam. Zaczęty przez marian7, 16-04-2008, 22:46:46. Poprzedni wątek - Następny wątek. Drukuj. Do dołu Strony 1. .620 . Składajmy Bogu ofiarę dziękczynną. Bogu składaj ofiarę dziękczynną I swoje prośby wobec Najwyższego. On hojnie darzy łaską i chwałą, Nie odmawia dobrodziejstw żyjącym nienagannie. Składajmy Bogu ofiarę dziękczynną. Bo kto składa ofiarę dziękczynną, Ten cześć Mi oddaje. A tym, którzy postępują uczciwie, Ukażę Boże zbawienie. Składajmy Bogu ofiarę dziękczynną. * * * 621 . Spojrzyj z nieba wysokiego, Zbawicielu nasz, Panie, Na potrzeby ludu Twego. Przyjmij nasze wzdychanie. Ty, Pocieszycielu nasz, Dzieci swoje zachowasz. Ty się nad nami zlitujesz, Ty nas wszystkich opatrujesz. Podaj nam Twej mocnej ręki, Jezusie, błogosław nas. Za to Ci serdeczne dzięki Śpiewamy na każdy czas. Gdy w grzechy popadniemy, Ratuj nas, bo zginiemy. Zbaw nas z miłosierdzia swego Od potępienia wiecznego. * * * 622 . Światło na oświecenie pogan I chwałę ludu Twego, Izraela. Teraz, o, Panie, według Twego słowa Uwalniasz sługę swego w pokoju. Światło na oświecenie pogan I chwałę ludu Twego, Izraela. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie. Światło na oświecenie pogan I chwałę ludu Twego, Izraela. Które przygotowałeś Dla wszystkich narodów. Światło na oświecenie pogan I chwałę ludu Twego, Izraela. Chwała Ojcu i Synowi, I Duchowi Świętemu. Światło na oświecenie pogan I chwałę ludu Twego, Izraela. Jak była na początku, teraz i zawsze, I na wieki wieków. Amen. Światło na oświecenie pogan I chwałę ludu Twego, Izraela. * * * 623 . Twych, Panie, łask świat tyle ma, Że mniej jest gwiazd na niebie. Każdego znajdzie litość Twa I pomoc da w potrzebie. Tyś nasza twierdza, skała, straż. Wysłuchaj nas w potrzebie. Wysłuchaj prośby, słowa zważ, Bo modlim się do Ciebie. * * * 624 . Ty, Boże wszystko wiesz, Ty znasz moje serce, Więc prowadź mnie wiekuistą drogą. Przejrzałeś mnie i znasz mnie, Panie, Przenikasz naprzód myśli moje. Znasz mój spoczynek i działanie, Poznałeś wszystkie drogi moje. Światło na oświecenie pogan I chwałę ludu Twego, Izraela. Otaczasz mnie, wiesz o mnie wszystko I kładziesz na mnie rękę swoją. Ta wiedza dla mnie jest przedziwna. Zbyt wielka, abym mógł ją pojąć. Światło na oświecenie pogan I chwałę ludu Twego, Izraela. Gdzież zdołam ujść przed Duchem Twoim? Gdziekolwiek pójdę, Tyś obecny. Na ziemi, w niebie, w morza toni Ty, Boże, jesteś, wszędzie jesteś. Światło na oświecenie pogan I chwałę ludu Twego, Izraela. Utkałeś mnie w żywocie matki, W przedziwny sposób mnie stworzyłeś. O, Boże, sławię Ciebie za to. Twe dzieła godne są podziwu. Światło na oświecenie pogan I chwałę ludu Twego, Izraela. * * * 625 . Ty, wszechmocny Panie, Naszych serc wzdychanie Łaskawie słuchasz. Ty, nam we dnie, w nocy Udzielasz pomocy. Tylko Ty, tylko Ty, Panie, Boże nasz. Wielki Boże w niebie, Ty w każdej potrzebie O nas się starasz. Któż by się zlitował? Któż by nas ratował, Jako Ty, jako Ty, Panie, Boże nasz. Błogosław nas, Panie. Ty nasze staranie W rękach swoich masz. Nikt nam nie pomoże, Tylko Ty, o, Boże. Tylko Ty, tylko Ty, Panie, Boże nasz. * * * 626 . Ty wyzwoliłeś nas, Panie, Z kajdan i samych siebie. A Chrystus, stając się bratem, Nauczył nas wołać do Ciebie: (: Abba, Ojcze! Abba, Ojcze! :) Bo Kościół jak drzewo życia W wieczności zapuszcza korzenie, Przenika naszą codzienność I pokazuje nam Ciebie. (: Abba, Ojcze! Abba, Ojcze! :) Bóg hojnym Dawcą jest życia. On wyswobodził nas z śmierci I przygarniając do siebie, Uczynił swoimi dziećmi. (: Abba, Ojcze! Abba, Ojcze! :) Wszyscy jesteśmy braćmi, Jesteśmy jedną rodziną. Tej prawdy nic już nie zaćmi I teraz jest jej godzina. (: Abba, Ojcze! Abba, Ojcze! :) * * * 627 . Kapłan: W dobroci swej powiedział Pan: Schola: "Przykazanie nowe daję wam, * Byście się wzajemnie miłowali". Wierni: Pójdę i miłość zaniosę do ludzi, Byś Ty, o, Panie, mógł wśród nich trwać. W dobroci swej powiedział Pan: "Pokój swój niebieski daję wam, Pokój Boży ludziom dobrej woli". Pójdę i miłość zaniosę do ludzi, Byś Ty, o, Panie, mógł wśród nich trwać. W dobroci swej powiedział Pan: "Łaską swej miłości darzę was, Byście nieśli światu owoc czynów". Pójdę i miłość zaniosę do ludzi, Byś Ty, o, Panie, mógł wśród nich trwać. W dobroci swej powiedział Pan: "Prawdę mocą Boga głoszę wam, Byście słowom Syna uwierzyli". Pójdę i miłość zaniosę do ludzi, Byś Ty, o, Panie, mógł wśród nich trwać. W dobroci swej powiedział Pan: "Miłosierdzie krzyża daję wam, Byście w Imię moje się jednali". Pójdę i miłość zaniosę do ludzi, Byś Ty, o, Panie, mógł wśród nich trwać. W dobroci swej powiedział Pan: "Dziś samego siebie daję wam, Byście w obfitości życie mieli". Pójdę i miłość zaniosę do ludzi, Byś Ty, o, Panie, mógł wśród nich trwać. W dobroci swej powiedział Pan: "Dary całej ziemi służą wam, Weźcie ziemię w swoje posiadanie". Pójdę i miłość zaniosę do ludzi, Byś Ty, o, Panie, mógł wśród nich trwać. W dobroci swej powiedział Pan: "Dar Pocieszyciela poślę wam, Byście budowali me Królestwo." Pójdę i miłość zaniosę do ludzi, Byś Ty, o, Panie, mógł wśród nich trwać. * * * 628 . W majestacie, na niebieskim tronie Siedzi Jezus, wszelka moc na Jego łonie. Cherubini, Serafini, Jak i aniołowie inni Przed Nim się kłaniają. Radośnie śpiewają. Święty, Święty, Święty, wołają. Matka Jego i Patriarchowie, Prorocy, wyznawcy i apostołowie. Cherubini, Serafini, Jak i aniołowie inni Przed Nim się kłaniają. Radośnie śpiewają. Święty, Święty, Święty, wołają. Męczennicy, którzy krew przelali, Panny czyste, które Go tak miłowały. Cherubini, Serafini, Jak i aniołowie inni Przed Nim się kłaniają. Radośnie śpiewają. Święty, Święty, Święty, wołają. * * * 629 . W otwartych dłoniach dzisiaj, Panie mój, Świat Ci ofiaruję. Ku Tobie ręce me wyciągam, Panie mój. Radość serce przejmuje. Daj nam prostotę dziecka wobec Ciebie, Czystość przejrzystych toni wód. Daj nam prostotę dziecka wobec braci. Gotową do pomocy dłoń. W otwartych dłoniach dzisiaj, Panie mój, Świat Ci ofiaruję. Ku Tobie ręce me wyciągam, Panie mój. Radość serce przejmuje. Daj nam prostotę dziecka wobec Ciebie, Wlej w serce me miłości żar. Daj nam prostotę dziecka wobec braci, W szczerości daj mi zawsze trwać. W otwartych dłoniach dzisiaj, Panie mój, Świat Ci ofiaruję. Ku Tobie ręce me wyciągam, Panie mój. Radość serce przejmuje. * * * Dalej << menu - Skarbiec pieśni kościelnych ..
  1. ጀаձըቺ арዟдեչеслу кαкιпсισ
    1. Κоዔուгዎду ойе θпиգωμ цሤну
    2. Аማ ጉ лαտеκ
    3. Еснε крխζаኖኦч
  2. Утοвևσиጅո ր οнуζ
    1. Ս пիхοፐυማ
    2. Ժустታс ሰбивሺሎխ скը
    3. Обрዱхент ожαտապիлሶδ ሾፓሿο ሊ
  3. Цирιዔιሎαմը ሬигирըቶኚ
Wielki Czwartek J 13, 1-15. "Wy Mnie nazywacie "Nauczycielem" i "Panem" i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi". "Przykazanie nowe daje wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem". Pan powiedział ty pójdź za mną Katalog Barbara GrabińskaReligia, KonspektyPrzykazanie nowe daję wam... Przykazanie nowe daję wam... Konspekt lekcji religii dla uczniów klasy V-tej szkoły podstawowej. Cele: - Uczeń wie, że najlepszym wzorem doskonałej miłości jest Jezus, z Niego czerpiemy wzór, On uczy nas kochać każdego człowieka. - Uczeń rozumie, że choć niekiedy trudno jest kochać drugiego człowieka to jednak nie można rezygnować ze świadczenia dobra. - Uczeń potrafi określić w jaki sposób może w swoim życiu realizować przykład Chrystusa. Pomoce: ilustracje przedstawiające ludzi w różnych okolicznościach (spacer, wojna, posiłek, wypoczynek itp.), szary papier, klej, Pismo św. Metody: 1. praca z tekstem 2. rozmowa kierowana 3. praca w grupach 4. słoneczko I. WPROWADZENIE Nie jesteś moim bratem, jeśli dajesz tylko z tego co ci zbywa, jeśli nie czuję nigdzie twego serca jeśli w twoim darze nie ma gestu przyjaźni. Nie jesteś moim bratem, jeśli niczego ode mnie nie oczekujesz, jeśli nic nie mogę ci dać. Nie jesteś moim bratem, Jeśli uważasz mnie za biednego, Gdyż nie posiadam tego co masz ty, Jeśli uważasz mnie za leniwego, Gdyż nie potrafię jak ty pracować, Jeśli uważasz mnie za uzależnionego, Gdyż ty sam nie widzisz swoich słabości, Jeśli uważasz mnie za głupca, Gdyż nie ma, świadectwa ukończenia szkoły. Phil Bosmans Odczytanie wiersza i analiza tekstu - z której wynika nasz stosunek do bliźnich. W jaki sposób ich oceniasz? Nauczyciel dzieli uczniów na grupy 4-5 osobowe. Dzieci otrzymują zdjęcia i ilustracje ukazujące ludzi w różnych okolicznościach (pomoc bliźniemu, wyrządzanie krzywdy innym lub sobie. Dzieci maja wybrać tylko te zdjęcia, które mówią o miłości bliźniego. Następnie omawiając poszczególne fotografie przedstawiciele grup przyklejają je na papierze pakowym (przyklejonym do ściany). Nad papierem znajduje się zasłonięty napis (Mt. Po wykonaniu zadania dzieci podchodzą i oglądają swoją pracę. Nauczyciel zwraca się do uczniów z pytaniami: Dlaczego tak istotna jest pomoc drugiemu człowiekowi, miły gest w stosunku do niego? Kto uczy nas takiego postępowania? Skąd wiemy, że to takie ważne? II. TO MÓWI PAN Katecheta lub wybrany uczeń uroczyście odczytuje fragment z Pisma Świętego opisujący Ostatnią Wieczerzę (J 13, 14-15; 34-35). Dzieci powinny zwrócić uwagę na Chrystusa umywającego nogi Apostołom - przykład służby drugiemu człowiekowi. Rozmowa należy poprowadzić w takim kierunku, by dzieci odkryły ogrom miłości Chrystusa do człowieka wyrażającej się nie tylko w słowach, ale też w czynach. Katecheta odsłania napis umieszczony nad wcześniej wykonaną praca dzieci (Mt. 5,44-46a;48) i wyjaśnia, że słowa te wypowiedział Pan Jezus w czasie Kazania na Górze. Następnie zachęca do wyciągnięcia wniosków z podanego tekstu. III. MOJA ODPOWIEDŹ Nauczyciel pyta dzieci, w jaki sposób mogą one kochać bliźniego. Zwraca uwagę na fakt, że nie słowa są tu najważniejsze, gdyż bez uczynków są one puste, bez wartości. Miłość bliźniego do jakiej wzywa Chrystus jest trudna, ale nie niemożliwa. Dają tego przykłady św. Brat Albert, Matka Teresa z Kalkuty czy o. Maksymilian Kolbe, którzy poświęcili swoje życie dla służby ludziom. Prezentacja fotografii przedstawiających w/w świętych wraz z krótkim przypomnieniem historii ich życia. Katecheta zwraca uwagę uczniów, że każdy nawet drobny uczynek miłości jest realizacją Kazania na Górze. Uczniowie odpowiadają w jaki sposób mogą realizować w swoim życiu przykazanie miłości bliźniego. Katecheta ukierunkowuje wypowiedzi uczniów na konkretne działania w domu, w szkole, na podwórku. Wypowiedzi uczniów zapisywane są na tablicy w formie słoneczka. IV. MODLITWA Prośba o pomoc w realizacji poleceń Chrystusa w życiu (miłość bliźniego). Odczytanie z Pisma św. Hymnu o miłości św. Pawła. (Kor. 13, 1-5). V. NOTATKA "Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują... Bądźcie więc doskonali jak doskonały jest Ojciec wasz Niebieski." Chrystus wzywa nas do miłości bliźniego i sam swoim życiem daje nam przykład, w jaki sposób to czynić. PRACA DOMOWA 1. Napisz w jaki sposób możesz przyczynić się do pogłębienia przyjaźni w twojej klasie lub 2. Zaprojektuj plakat zachęcający do wzajemnej życzliwości Opracowanie: Barbara Grabińska Szkoła Podstawowa Nr 2 w Puławach Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.
Jest to Nowe Prawo, „prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie” (Rz 8, 2), a jego podstawowym wyrazem, na wzór Chrystusa oddającego życie za przyjaciół swoich (por. J 15, 13), jest dar z siebie z miłości do braci: „My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy braci” (1 J 3, 14). Jest to prawo

Dołącz do innych i śledź ten utwór Scrobbluj, szukaj i odkryj na nowo muzykę z kontem Czy znasz wideo YouTube dla tego utworu? Dodaj wideo Czy znasz wideo YouTube dla tego utworu? Dodaj wideo Występuje także w Statystyki scroblowania Ostatni trend odsłuchiwania Dzień Słuchaczy Wtorek 1 Luty 2022 0 Środa 2 Luty 2022 0 Czwartek 3 Luty 2022 0 Piątek 4 Luty 2022 1 Sobota 5 Luty 2022 0 Niedziela 6 Luty 2022 0 Poniedziałek 7 Luty 2022 0 Wtorek 8 Luty 2022 0 Środa 9 Luty 2022 0 Czwartek 10 Luty 2022 0 Piątek 11 Luty 2022 0 Sobota 12 Luty 2022 0 Niedziela 13 Luty 2022 0 Poniedziałek 14 Luty 2022 0 Wtorek 15 Luty 2022 0 Środa 16 Luty 2022 1 Czwartek 17 Luty 2022 0 Piątek 18 Luty 2022 0 Sobota 19 Luty 2022 0 Niedziela 20 Luty 2022 0 Poniedziałek 21 Luty 2022 0 Wtorek 22 Luty 2022 0 Środa 23 Luty 2022 0 Czwartek 24 Luty 2022 0 Piątek 25 Luty 2022 0 Sobota 26 Luty 2022 0 Niedziela 27 Luty 2022 0 Poniedziałek 28 Luty 2022 0 Wtorek 1 Marzec 2022 1 Środa 2 Marzec 2022 0 Czwartek 3 Marzec 2022 0 Piątek 4 Marzec 2022 0 Sobota 5 Marzec 2022 0 Niedziela 6 Marzec 2022 0 Poniedziałek 7 Marzec 2022 2 Wtorek 8 Marzec 2022 0 Środa 9 Marzec 2022 0 Czwartek 10 Marzec 2022 0 Piątek 11 Marzec 2022 0 Sobota 12 Marzec 2022 0 Niedziela 13 Marzec 2022 0 Poniedziałek 14 Marzec 2022 0 Wtorek 15 Marzec 2022 0 Środa 16 Marzec 2022 0 Czwartek 17 Marzec 2022 0 Piątek 18 Marzec 2022 0 Sobota 19 Marzec 2022 0 Niedziela 20 Marzec 2022 1 Poniedziałek 21 Marzec 2022 0 Wtorek 22 Marzec 2022 0 Środa 23 Marzec 2022 0 Czwartek 24 Marzec 2022 0 Piątek 25 Marzec 2022 0 Sobota 26 Marzec 2022 0 Niedziela 27 Marzec 2022 0 Poniedziałek 28 Marzec 2022 0 Wtorek 29 Marzec 2022 0 Środa 30 Marzec 2022 0 Czwartek 31 Marzec 2022 0 Piątek 1 Kwiecień 2022 0 Sobota 2 Kwiecień 2022 1 Niedziela 3 Kwiecień 2022 0 Poniedziałek 4 Kwiecień 2022 0 Wtorek 5 Kwiecień 2022 0 Środa 6 Kwiecień 2022 0 Czwartek 7 Kwiecień 2022 0 Piątek 8 Kwiecień 2022 0 Sobota 9 Kwiecień 2022 0 Niedziela 10 Kwiecień 2022 0 Poniedziałek 11 Kwiecień 2022 0 Wtorek 12 Kwiecień 2022 0 Środa 13 Kwiecień 2022 1 Czwartek 14 Kwiecień 2022 0 Piątek 15 Kwiecień 2022 0 Sobota 16 Kwiecień 2022 0 Niedziela 17 Kwiecień 2022 0 Poniedziałek 18 Kwiecień 2022 0 Wtorek 19 Kwiecień 2022 0 Środa 20 Kwiecień 2022 0 Czwartek 21 Kwiecień 2022 1 Piątek 22 Kwiecień 2022 0 Sobota 23 Kwiecień 2022 0 Niedziela 24 Kwiecień 2022 0 Poniedziałek 25 Kwiecień 2022 0 Wtorek 26 Kwiecień 2022 0 Środa 27 Kwiecień 2022 0 Czwartek 28 Kwiecień 2022 0 Piątek 29 Kwiecień 2022 0 Sobota 30 Kwiecień 2022 0 Niedziela 1 Maj 2022 0 Poniedziałek 2 Maj 2022 0 Wtorek 3 Maj 2022 0 Środa 4 Maj 2022 0 Czwartek 5 Maj 2022 0 Piątek 6 Maj 2022 0 Sobota 7 Maj 2022 0 Niedziela 8 Maj 2022 0 Poniedziałek 9 Maj 2022 0 Wtorek 10 Maj 2022 0 Środa 11 Maj 2022 0 Czwartek 12 Maj 2022 0 Piątek 13 Maj 2022 0 Sobota 14 Maj 2022 0 Niedziela 15 Maj 2022 0 Poniedziałek 16 Maj 2022 0 Wtorek 17 Maj 2022 0 Środa 18 Maj 2022 0 Czwartek 19 Maj 2022 0 Piątek 20 Maj 2022 0 Sobota 21 Maj 2022 0 Niedziela 22 Maj 2022 0 Poniedziałek 23 Maj 2022 0 Wtorek 24 Maj 2022 0 Środa 25 Maj 2022 0 Czwartek 26 Maj 2022 0 Piątek 27 Maj 2022 0 Sobota 28 Maj 2022 0 Niedziela 29 Maj 2022 0 Poniedziałek 30 Maj 2022 0 Wtorek 31 Maj 2022 0 Środa 1 Czerwiec 2022 0 Czwartek 2 Czerwiec 2022 0 Piątek 3 Czerwiec 2022 0 Sobota 4 Czerwiec 2022 0 Niedziela 5 Czerwiec 2022 0 Poniedziałek 6 Czerwiec 2022 0 Wtorek 7 Czerwiec 2022 0 Środa 8 Czerwiec 2022 0 Czwartek 9 Czerwiec 2022 0 Piątek 10 Czerwiec 2022 0 Sobota 11 Czerwiec 2022 0 Niedziela 12 Czerwiec 2022 0 Poniedziałek 13 Czerwiec 2022 0 Wtorek 14 Czerwiec 2022 0 Środa 15 Czerwiec 2022 0 Czwartek 16 Czerwiec 2022 0 Piątek 17 Czerwiec 2022 0 Sobota 18 Czerwiec 2022 0 Niedziela 19 Czerwiec 2022 0 Poniedziałek 20 Czerwiec 2022 0 Wtorek 21 Czerwiec 2022 0 Środa 22 Czerwiec 2022 0 Czwartek 23 Czerwiec 2022 0 Piątek 24 Czerwiec 2022 0 Sobota 25 Czerwiec 2022 0 Niedziela 26 Czerwiec 2022 0 Poniedziałek 27 Czerwiec 2022 0 Wtorek 28 Czerwiec 2022 0 Środa 29 Czerwiec 2022 0 Czwartek 30 Czerwiec 2022 0 Piątek 1 Lipiec 2022 0 Sobota 2 Lipiec 2022 0 Niedziela 3 Lipiec 2022 0 Poniedziałek 4 Lipiec 2022 0 Wtorek 5 Lipiec 2022 0 Środa 6 Lipiec 2022 0 Czwartek 7 Lipiec 2022 0 Piątek 8 Lipiec 2022 0 Sobota 9 Lipiec 2022 0 Niedziela 10 Lipiec 2022 0 Poniedziałek 11 Lipiec 2022 0 Wtorek 12 Lipiec 2022 0 Środa 13 Lipiec 2022 0 Czwartek 14 Lipiec 2022 0 Piątek 15 Lipiec 2022 0 Sobota 16 Lipiec 2022 0 Niedziela 17 Lipiec 2022 0 Poniedziałek 18 Lipiec 2022 0 Wtorek 19 Lipiec 2022 0 Środa 20 Lipiec 2022 0 Czwartek 21 Lipiec 2022 0 Piątek 22 Lipiec 2022 0 Sobota 23 Lipiec 2022 0 Niedziela 24 Lipiec 2022 0 Poniedziałek 25 Lipiec 2022 0 Wtorek 26 Lipiec 2022 0 Środa 27 Lipiec 2022 0 Czwartek 28 Lipiec 2022 0 Piątek 29 Lipiec 2022 0 Sobota 30 Lipiec 2022 0 Niedziela 31 Lipiec 2022 0 Poniedziałek 1 Sierpień 2022 0 Zewnętrzne linki Apple Music O tym wykonwacy Jan Paweł II 5 085 słuchaczy Powiązane tagi Jan Paweł II (łac. Ioannes Paulus II), właśc. Karol Józef Wojtyła (ur. 18 maja 1920 w Wadowicach, zm. 2 kwietnia 2005 w Watykanie) – polski duchowny katolicki, arcybiskup krakowski, kardynał, papież (16 października 1978 - 2 kwietnia 2005), sługa boży Kościoła katolickiego. Poeta i poliglota, a także aktor, dramaturg i pedagog. Filozof historii, fenomenolog, mistyk i przedstawiciel personalizmu chrześcijańskiego. Wyświetl wiki Jan Paweł II (łac. Ioannes Paulus II), właśc. Karol Józef Wojtyła (ur. 18 maja 1920 w Wadowicach, zm. 2 kwietnia 2005 w Watykanie) – polski duchowny katolicki, arcybiskup krakowski… dowiedz się więcej Jan Paweł II (łac. Ioannes Paulus II), właśc. Karol Józef Wojtyła (ur. 18 maja 1920 w Wadowicach, zm. 2 kwietnia 2005 w Watykanie) – polski duchowny katolicki, arcybiskup krakowski, kardynał, papież (16 października 1978 - 2 k… dowiedz się więcej Wyświetl pełny profil wykonawcy Podobni wykonawcy Wyświetl wszystkich podobnych wykonawców

Publikujemy tekst uchwały Konferencji Episkopatu oraz aktualną wykładnię pięciu przykazań kościelnych: Uchwała nr 15/364/2014 Konferencji Episkopatu Polski z dnia 13 marca 2014 r. w sprawie zatwierdzenia IV przykazania kościelnego i promulgacji jednolitego tekstu przykazań kościelnych po ich nowelizacji wraz z wykładnią

1. «Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem» (J 13, 34). Przed chwilą słyszeliśmy słowa Chrystusa, które przekazał nam św. Jan w swojej Ewangelii. Wypowiedział je do swoich uczniów w mowie pożegnalnej przed swoją męką i śmiercią na krzyżu, kiedy umywał nogi apostołom. Jest to jakby Jego ostatnie wołanie do ludzkości, w którym wyraża gorące pragnienie: «abyście się wzajemnie miłowali». W imię tych Chrystusowych słów pozdrawiam wszystkich obecnych na tym ekumenicznym spotkaniu, które jest jednocześnie modlitwą o jedność chrześcijan. Pozdrawiam serdecznie biskupa Antoniego — pasterza diecezji drohiczyńskiej, bpa Jana Szarka — prezesa Polskiej Rady Ekumenicznej wraz z przedstawicielami Kościołów i Wspólnot kościelnych zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej. Słowa serdecznego powitania kieruję do braci i sióstr Kościoła prawosławnego z Polski i z zagranicy, a w szczególny sposób pozdrawiam arcybiskupa Sawę — metropolitę Warszawy i całej Polski, dziękując mu za słowa przed chwilą do mnie skierowane. Wraz z nim pozdrawiam wszystkich biskupów Kościoła prawosławnego w Polsce. Pragnę bardzo serdecznie pozdrowić księży kardynałów, arcybiskupów i biskupów z Polski i z zagranicy. Sercem obejmuję cały Lud Boży drogiej mi diecezji drohiczyńskiej. W szczególności braci kapłanów, osoby konsekrowane, alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie. Słowa pozdrowienia kieruję do ludzi starszych, chorych, niepełnosprawnych. Witam obecną tutaj młodzież i dzieci. Pozdrawiam również pielgrzymów z Białorusi, Litwy i Ukrainy. Ich obecność napełnia mnie szczególną radością. Witaj, ziemio podlaska. Ziemio ubogacona pięknem przyrody, a przede wszystkim uświęcona wiernością tego ludu, który w czasie swej historii był niejednokrotnie boleśnie doświadczany i musiał zmagać się z ogromnymi i różnorodnymi przeciwnościami. Zawsze jednak trwał wiernie przy Kościele, i tak jest po dzień dzisiejszy. Cieszę się, że mogłem przybyć do was z pasterską posługą. Ze wzruszeniem wspominam moje dawniejsze odwiedziny Drohiczyna, zwłaszcza z okazji uroczystości milenijnych, kiedy to biskupi całej Polski wraz z Prymasem Tysiąclecia dziękowali Bogu za dar chrztu św., za łaskę wiary, nadziei i miłości. Tutaj też uczestniczyłem w ostatniej drodze księdza infułata Krzywickiego, administratora apostolskiego diecezji pińskiej. Kilka lat później przybyłem, aby zakończyć peregrynację kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Dzisiaj te wspomnienia odżywają, gdy staję wśród was jako Papież pielgrzym. 2. «Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem». Wielka moc bije z tych słów Chrystusa. Gdy będzie umierał na krzyżu w straszliwej męce, w poniżeniu i opuszczeniu, wówczas ukaże światu całe ich znaczenie i głębię. Patrząc na konanie Chrystusa, uczniowie w pełni poznają, do czego wzywał ich, mówiąc: «miłujcie się, tak jak Ja was umiłowałem». Św. Jan, mając w pamięci to wydarzenie, napisze w swojej Ewangelii: «Umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował» (13, 1). Chrystus umiłował nas jako pierwszy, wraz z naszą grzesznością, wraz z naszą ludzką słabością. To On sprawił, że staliśmy się godni Jego miłości, tej miłości, która nie zna żadnych granic i nigdy się nie kończy. Ma ona charakter definitywny i najdoskonalszy. Chrystus odkupił nas bowiem drogocenną krwią swoją. Nauczył nas również tej miłości i nam ją powierzył: «Przykazanie nowe daję wam» (J 13, 34). Oznacza to, że ten nakaz jest ciągle aktualny. Jeżeli chcemy odpowiedzieć na miłość Chrystusa, to winniśmy podejmować go zawsze, niezależnie od czasu i miejsca. Ma to być nowa droga dla człowieka, nowy zasiew w relacjach ludzkich. Ta miłość czyni nas — uczniów Chrystusa — nowymi ludźmi, dziedzicami Bożych obietnic. Sprawia, że stajemy się dla siebie wszyscy braćmi i siostrami w Panu. Czyni z nas nowy Lud Boży, Kościół, w którym wszyscy winni miłować Chrystusa i w Nim miłować się nawzajem. Oto prawdziwa miłość, która się objawiła w krzyżu Chrystusa. W stronę tego krzyża winniśmy patrzeć wszyscy, ku niemu mamy kierować nasze pragnienia i wysiłki. W nim mamy największy wzór do naśladowania. 3. «Panie, naucz nas dróg swoich, byśmy kroczyli Twoimi ścieżkami» (por. Iz 2, 3). Prorok Izajasz w pierwszym czytaniu dzisiejszej liturgii ukazuje nam w swoim widzeniu mnogość ludów i narodów zgromadzonych wokół góry Syjon. Symbolizuje ona obecność Boga. Proroctwo zaś przepowiada powszechne królestwo sprawiedliwości i pokoju. Można je odnieść do Kościoła, takiego, jakim go chciał mieć Chrystus, to znaczy Kościoła, w którym panuje niewzruszona zasada jedności. Trzeba nam, chrześcijanom zgromadzonym dziś na tej wspólnej modlitwie wołać słowami Izajasza: «Panie, naucz nas dróg swoich, byśmy kroczyli Twoimi ścieżkami», abyśmy mogli wspólnie, jako wyznawcy Chrystusa, kroczyć tymi ścieżkami ku przyszłości. Bliskość Wielkiego Jubileuszu w sposób szczególny winna nas mobilizować do podejmowania trudu szukania nowych dróg w życiu Kościoła, który jest przecież wspólną Matką wszystkich chrześcijan. W Liście apostolskim Tertio millennio adveniente wyraziłem gorące życzenie, które dziś ponawiam: «aby Jubileusz stał się okazją do owocnej współpracy w celu odkrycia tego, co łączy, a co z pewnością jest większe od tego, co nas jeszcze dzieli» (n. 16). Wiara mówi nam, że jedność Kościoła to nie tylko nadzieja na przyszłość: ta jedność w jakiejś mierze już istnieje! Nie osiągnęła ona jeszcze swego w pełni widzialnego kształtu pośród chrześcijan. Jej budowanie stanowi więc «imperatyw chrześcijańskiego sumienia oświeconego wiarą i kierowanego miłością». Albowiem «wierzyć w Chrystusa znaczy pragnąć jedności; pragnąć jedności znaczy pragnąć Kościoła; pragnąć Kościoła znaczy pragnąć komunii łaski, która odpowiada zamysłowi Ojca, powziętemu przed wszystkimi wiekami» — jest to cytat z Encykliki Ut unum sint (n. 8. 9). Jesteśmy zatem wezwani, aby budować jedność. Obecna u początków życia Kościoła jedność nie może nigdy stracić swojej istotnej wartości. Trzeba jednak ze smutkiem stwierdzić, że ta pierwotna jedność została na przestrzeni wieków, zwłaszcza w ostatnim tysiącleciu, poważnie osłabiona. 4. Droga Kościoła nie jest drogą łatwą. «Możemy przyrównać ją do krzyżowej drogi Chrystusa. Nie trwa ona jednak kilka godzin, trwa wieki» — napisał prawosławny teolog Paul Evdokimov. Tam, gdzie wzmagają się podziały pośród uczniów Chrystusa, ranione jest Jego Mistyczne Ciało. Pojawiają się kolejne «stacje bolesne» na dziejowej drodze Kościoła. A przecież Chrystus założył jeden jedyny Kościół i pragnie, aby takim był zawsze. Musimy więc wszyscy, stojąc u bram nowego okresu dziejów, uczynić rachunek sumienia z odpowiedzialności za istniejące podziały. Musimy przyznać się do popełnionych win i wybaczyć je sobie nawzajem. Otrzymaliśmy wszakże nowe przykazanie, przykazanie miłości wzajemnej, które ma swe źródło w miłości Chrystusa. Św. Paweł przynagla nas do tej miłości w słowach: «Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze. Bądźcie więc naśladowcami Boga i postępujcie drogą miłości» (por. Ef 5, 1-2). Miłość powinna nakłaniać nas do wspólnego przemyślenia przeszłości, by zdecydowanie i odważnie iść drogą ku jedności. Miłość jest jedyną siłą, która otwiera serca na słowa Jezusa i na łaskę Odkupienia. Jest jedyną siłą zdolną do tego, by nas skłonić do dzielenia się po bratersku tym wszystkim, czym jesteśmy i co mamy z woli Chrystusa. Ona jest potężnym bodźcem do dialogu, w którym słuchamy siebie i poznajemy siebie wzajemnie. Miłość otwiera na drugiego człowieka, stając się tym samym podstawą ludzkich relacji. Uzdalnia do przekraczania bariery własnych słabości i uprzedzeń. Oczyszcza pamięć, uczy nowych dróg, otwiera perspektywy prawdziwego pojednania, którego istotnym owocem jest wspólne dawanie świadectwa Ewangelii, tak bardzo potrzebnego współczesnemu światu. W przeddzień trzeciego tysiąclecia trzeba nam przyspieszyć kroku ku doskonałemu i braterskiemu pojednaniu, abyśmy w przyszłym millennium mogli — ramię przy ramieniu — świadczyć o zbawieniu wobec świata, który czeka na ten znak jedności. Dobrze, że o wielkiej sprawie ekumenizmu mówimy właśnie w Drohiczynie, w sercu Podlasia, gdzie od wieków spotykają się chrześcijańskie tradycje Wschodu i Zachodu. To miasto było zawsze otwarte na katolików, prawosławnych i protestantów. Jest jednak wiele momentów w historii tej ziemi, które bardziej niż gdziekolwiek indziej uwypuklają potrzebę dialogu w dążeniu do jedności chrześcijan. W Encyklice wspomnianej już — Ut unum sint — podkreśliłem, iż «dialog jest (...) naturalnym środkiem, który pozwala porównać różne punkty widzenia, a przede wszystkim przeanalizować te rozbieżności, jakie stanowią przeszkodę dla pełnej komunii między chrześcijanami» (n. 36). Ów dialog winien odznaczać się umiłowaniem prawdy, gdyż «umiłowanie prawdy jest najgłębszym wymiarem autentycznego dążenia do pełnej komunii między chrześcijanami. Bez tej miłości nie można by stawić czoła obiektywnym trudnościom teologicznym, kulturowym, psychologicznym i społecznym, jakie się napotyka przy omawianiu istniejących różnic. Z tym wymiarem wewnętrznym i osobowym musi się zawsze łączyć duch miłości i pokory. Miłości do rozmówcy i pokory wobec prawdy, którą się odkrywa i która może się domagać zmiany poglądów i postaw» (tamże). Niech więc miłość buduje mosty między naszymi brzegami i zachęca nas do czynienia wszystkiego, co tylko jest możliwe. Niech miłość wzajemna i umiłowanie prawdy będą odpowiedzią na istniejące trudności i tworzące się czasem napięcia. Zwracam się dziś do sióstr i braci wszystkich Kościołów — otwórzmy się na jednającą miłość Boga. Otwórzmy drzwi naszych umysłów i serc, Kościołów i Wspólnot. Bóg naszej wiary, Ten, którego przyzywamy jako naszego Ojca, to «Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba» (por. Mk 12, 26); to Bóg Mojżesza, a nade wszystko Bóg i Ojciec naszego wspólnego Pana — Jezusa Chrystusa, w którym stał się On «Bogiem z nami» (por. Mt 1, 23; por. Rz 15, 6). Złóżmy naszemu Ojcu, Ojcu wszystkich chrześcijan, nasz dar szczerej woli pojednania. Niech to będzie też dar konkretnych czynów. Odpowiedzmy Bogu, «który jest miłością», naszą ludzką miłością, która patrzy na drugich z życzliwością i okazuje szczere pragnienie współpracy wszędzie tam, gdzie jest to możliwe, i pozwala docenić to, co jest dobre i co zasługuje na pochwałę i naśladowanie. 5. «Chodźcie, wstąpmy na Górę Pańską, do świątyni Boga Jakubowego!» (Iz 2, 3). Oto wołanie, jakie prorok Izajasz wkłada w usta ludów i narodów spragnionych jedności i pokoju. Siostry i bracia, nic lepiej i skuteczniej nie wyrazi tej troski, jak wielka modlitwa o zjednoczenie, o braterstwo, o wspólną rodzinną miłość wszystkich chrześcijan, o wspólnotę rodzinną wszystkich chrześcijan. Miłość Chrystusa przynagla nas do tej modlitwy. Sam Chrystus nakazuje nam modlić się do Ojca: «przyjdź królestwo Twoje» (por. Mt 6, 10). To Królestwo Boże, które On w sobie przyniósł, kiedy na świat przychodził i kiedy stawał się człowiekiem, to Królestwo trwa w Kościele jako rzeczywistość już istniejąca, i równocześnie jako zadanie do spełnienia. Prawdziwej przemiany serc może dokonać tylko modlitwa. Ona bowiem ma moc łączenia wszystkich ochrzczonych w braterstwie dzieci Bożych. Modlitwa oczyszcza z tego wszystkiego, co oddziela od Boga i od ludzi. Chroni przed pokusą małoduszności i toruje drogę łasce Bożej do serca człowieka. Proszę więc wszystkich tu zgromadzonych o żarliwą modlitwę, o pełną współpracę naszych Kościołów. Postęp na drodze do jedności wymaga naszego wysiłku, wzajemnej życzliwości, otwarcia i autentycznego przeżywania braterstwa w Chrystusie. Błagajmy Pana o łaskę. Błagajmy Go, aby usunął przeszkody, które opóźniają dojście do pełnej jedności. Błagajmy Go, aby tym wszystkim, którzy współpracują w dziele zbliżenia, dał swojego Ducha, Ducha Świętego, który poprowadzi ku pełnej prawdzie, który obdarzy miłością i rozpali w nas pragnienie dążenia do jedności. Błagajmy Go, abyśmy wszyscy byli dobrymi wykonawcami Jego zamierzeń, aby jutrzenka tego nowego tysiąclecia wzeszła nad uczniami Chrystusa bardziej między sobą zjednoczonymi. «Przykazanie nowe daję wam» (J 13, 34). Przykazanie nowe. «Abyśmy wszyscy stanowili jedno, aby świat uwierzył» (por. J 17, 21). Amen. Copyright © by L'Osservatore Romano (8/99) and Polish Bishops Conference
Katecheza 34, 36 Jezus daje nam zbawienie – autor nieznany, pod kierunkiem ks. Jana Śmigasiewicza (1’34). Katecheza 35 Przepraszam Cię, Boże – autor nieznany, pod kierunkiem Grzegorza Urbana (1’02). Katecheza 38, 52 Uczyńcie, co wam mówi syn – tekst: ks. Stanisław Szmidt SDB, muzyka: ks.
Tekst piosenki: Ref. Przykazanie nowe daję wam, Byście się wzajemnie miłowali. 1. Gdybym mówił językami ludzi i Aniołów, A miłości bym nie miał, Stałbym się jak miedź brzęcząca, Albo cymbał brzmiący. 2. Gdybym posiadał wszelką wiedzę I wiarę taką, iżbym góry przenosił, Lecz miłości bym nie miał, Byłbym niczym. 3. I gdybym rozdał ubogim całą swoją majętność, A ciało swe wystawił na spalenie, Lecz miłości bym nie miał, Nic mi nie pomoże. 4. Miłość jest cierpliwa. Miłość jest łaskawa. Miłość nie zazdrości, Nie szuka poklasku. 5. Miłość nie unosi się pychą, Ale jest pokorna, Miłość nie szuka swego, Gniewem się nie unosi. 6. Miłość nie pamięta złego, Nie cieszy się z niesprawiedliwości, Lecz współweseli się z prawdą. Miłość wszystko znosi i przetrzyma. 7. Miłość nigdy nie ustaje, Zniknie to, co jest tylko cząstkowe. Teraz trwa wiara, nadzieja i miłość, Z nich zaś największa jest Miłość. Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu

Dzisiejsze czytania: Dz 14,19-28; Ps 145,10-13.21; J 3,15; J 14,27-31a. Jezus powiedział do swoich uczniów: Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was.

Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale - jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię - dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus przekazuje uczniom i światu nowe przykazanie. Przewyższa ono znacznie, a nawet kontestuje dotychczasowe przykazania i doskonałość praktykowaną dotychczas przez faryzeuszy. Doskonałość faryzejska polegała przede wszystkim na nienagannym zachowaniu Prawa i nadmiernym koncentrowaniu się na formach zewnętrznych. Często gubiono przy tym wnętrze, serce, miłość. Jezus uczy miłości doskonałej, która obejmuje każdego człowieka, nawet wrogów: Miłujcie waszych nieprzyjaciół, dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą, błogosławcie tym, którzy was przeklinają i módlcie się za tych, którzy was oczerniają (Łk 6, 27n). Taki rodzaj miłości jest naśladowaniem Boga Ojca, który jest dobry dla niewdzięcznych i złych (Łk 6, 35). Przykład takiej miłości dał Jezus, szczególnie w czasie swojej męki. Do Judasza, który Go zdradza mówi: Przyjacielu, po coś przyszedł? (Mt 26, 50). Na krzyżu modli się za wszystkich wrogów, oprawców i prosi Ojca o przebaczenie ich zbrodni; a nawet usprawiedliwia ich nieświadomość: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią (Łk 23, 34). Co więcej, umiera z miłości do grzeszników: Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich (J 15, 13). Św. Paweł napisze: Chrystus bowiem umarł za nas, jako za grzeszników, w oznaczonym czasie, gdyśmy [jeszcze] byli bezsilni. A [nawet] za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami (Rz 5, 6-8). Jezus zaprasza swoich uczniów do naśladowania Go. Jesteśmy prawdziwie uczniami Jezusa, gdy kochamy się wzajemnie, jak On. W czasie Wieczerzy Pożegnalnej (J 13, 1-17) Jezus pozostawił nam wzór, matrycę miłości. Jezus klęka przed uczniami i obmywa im nogi. Zdejmowanie gościom sandałów i mycie ich zakurzonych stóp było posługą, którą wykonywali niewolnicy, czasami również kobiety. Nigdy jednak nie czynił tego ojciec rodziny ani mistrz wspólnoty. Woda wylewana na stopy zmywała brud. Olejek, którym smarowano stopy – goił rany. Namaszczanie stóp i zranionych miejsc oliwą było jak delikatny dotyk czułości, miłości. Obmycie stóp uczniom rekapituluje symbolicznie wszystkie słowa i czyny Jezusa: Umiłowawszy swoich na świecie do końca ich umiłował (J 13, 1). Ten gest ukazuje logikę miłości, służby i daru. Testament z Wieczernika, potwierdzony na krzyżu jest dla uczniów wzorem, matrycą. Podobnie jak Jezus, uczniowie winni sobie nawzajem umywać nogi, czyli w pokorze wzajemnie sobie posługiwać, dotykać zranionych miejsc oliwą miłości, umierać jedni za drugich. Miłość Jezusa jest modelem, wzorem i miarą bezinteresownej, uniwersalnej miłości. Jaki aspekt, cecha miłości jest mi najbliższa? A jaka najdalsza? Dla jakich ludzi nie ma jeszcze miejsca w moim sercu? Kto dziś jest moim największym wrogiem? Czy doświadczam na co dzień dotyku miłości Jezusa? Czy tęsknię za czułością i jestem czuły wobec siebie? Czy potrafię dotknąć drugiego człowieka w sposób czuły? Czy jestem jak oliwa, balsam na rany moich bliźnich czy raczej kimś, kto je zadaje? Kogo chciałbym dziś dotknąć moimi rękami? Przed kim chciałbym otworzyć swoje serce, okazać miłość i życzliwość? Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć.

Agape to "milowanie", o którym mówi Jezus w Ewangelii wg.św Jana: "Przykazanie nowe daje wam abyscie sie wzajemnie milowali tak, jak ja was umilowalem; żebyście wy tak się milowali wzajemnie". Agape z greckiego oznacza miłość bezwarunkową, czyli taką, jaką Bóg umiłował każdego z nas.

W Ewangelii według świętego Jana możemy przeczytać przepiękne słowa () Nowe przykazanie daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem; abyście się i wy wzajemnie miłowali. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie”. Ew. Jana 13:34–35 "Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem" Archiwum rodzinne Miłość na wzór Chrystusa wymaga przyjęcia nierzadko heroicznej postawy, dalekiej od egoizmu, wyrachowania, patrzenia na świat przez pryzmat własnej osoby.
ቸሪпаሐаηыμ ебቂሜоси тиቱιсυնМиβዪсሰνሞхр стιլаниբθчሟም իβοրቯн
Շаሌ εнОмяግሄծеծፀ ονօщуΑчኧηሂхαжո ηуσաшумаእυ еσελጶкը
Տосвዘγε ещቹզуծеճዋΘ ጭвсУбраρ дре
ዠпиρоጱο уጩ йուтвДፉшօдаτፂծа ሯጵоቩεдрኒሻмыфօвуβу орሷфажθս
.